Als we eens kijken wat we her en der voor oplossingen kunnen lezen, gaat het wel een beetje duizelen. Volgens de VVD is winst uitkeren de oplossing. Maatschappen moeten volgens anderen worden opgeheven omdat ze multidisciplinair werken frustreren. Er moeten nieuwe businessmodellen komen of zelfs herinrichting van het gehele zorglandschap. Dan is er nog de haarlemmerolie voor alle problemen: value based healthcare. En last but not least de concentratie van ziekenhuizen.
Maximale ondersteuning
Om echt inzicht te krijgen, moeten we de zorgprocessen volgen en dat gaat het beste door vanuit de patiënt te kijken. Stel: ik heb symptomen en kan mezelf met google niet geruststellen. Dan wil ik graag naar een arts die mij kent en die voldoende diagnostische mogelijkheden heeft.
Een huisarts zou met maximale ondersteuning van het ziekenhuis zo al veel kunnen oplossen. Op dit vlak zijn er hooguit wat lapmiddelen; meekijkconsulten, consulten via de email, wel een diagnose bij een aangevraagd onderzoek maar geen verder beleid en ga zo maar door. Allemaal schotten vanwege de gescheiden financiën die een snelle oplossing voor mij in de weg staan.
Goed en veilig
Stel: ik heb iets dat de huisarts met alle ondersteuning niet kan oplossen. Dan wil ik graag naar een dichtbij gelegen algemeen ziekenhuis waar de lijnen nog kort zijn. Ze moeten snel intern kunnen overleggen en alle middelen hebben om snel duidelijk te krijgen wat ik mankeer. Bijvoorbeeld het Bronovo.
Het liefst word ik daar ook behandeld, maar alleen als dat goed en veilig kan omdat er voldoende ervaring aanwezig is. Heb ik daarbij nog een aantal nevendiagnose, dan kunnen die ook goed en doelmatig worden opgepakt vanwege diezelfde korte lijnen.
Gestructureerde overdracht
Stel: er komt toch iets uit alle onderzoeken waarvoor ik beter naar een topklinische kliniek kan gaan dat zich volledig heeft toegelegd op die ene aandoening. Op dat moment ben ik best bereid honderd of tweehonderd kilometer te reizen voor die gespecialiseerde behandeling. Maar wel met een gestructureerde overdracht waardoor ik niet alles nog een keer hoef te vertellen en alle onderzoeken niet over hoef te doen.
Na de behandeling wil ik zo snel mogelijk weer terug voor nabehandeling en controles. Wij hebben in het RKZ voor prostaatkanker al zo’n afspraak met het Antonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis. Dus het kan. En stel dat niemand weet wat ik heb, dan wil ik naar een academisch ziekenhuis.
Naam en geboortedatum
In de voorgestelde aanpak gebeurt alles op de juiste plek. Eerst zoveel mogelijk bij de huisarts. Daarna zoveel als mogelijk in het algemene ziekenhuis. En in een topklinisch ziekenhuis als dat echt beter is. Voorwaarde is een gestructureerde en geprotocolleerde werkwijze over alle lijnen en een excellente gestandaardiseerde informatieoverdracht. Het enige wat ik steeds moet vertellen is mijn naam en geboortedatum.
Met deze visie ligt het niet zo voor de hand dat topklinische ziekenhuizen de algemene ziekenhuizen gaan assimileren en elimineren. Dat maakt de zorg duurder, niet veiliger vanwege de complexere setting en zeker niet klantvriendelijker.
Zo logisch doorredenerend zou het veel meer voor de hand liggen om het Bronovo open te houden en juist het aantal topklinische ziekenhuizen in Den Haag te reduceren. Dat gaan ze in het rondetafelgesprek bij VWS niet bedenken. Oplossingen moeten nu eenmaal passen in de huidige (financiële) machtsverhoudingen. Einstein zei het al; je lost een probleem niet op binnen het systeem waarin het ontstaan is.
Jaap van den Heuvel is voorzitter van de raad van bestuur van het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk.
