Dat moet zich als een olievlek over de wereld gaan verspreiden, zo vertellen Amelia Brooks en Amber Watson van het Amerikaanse Institute for Healthcare Improvement (IHI) tijdens het International Forum on Quality and Safety in Healthcare.
De beweging begon met een schrijnend verhaal, dat achteraf gelukkig goed afliep. Amber Watson vertelt over mevrouw Dowd, die na haar bevalling met ernstige bloedingen vanwege een baarmoederruptuur op de IC belandde. Ze haalde het gelukkig en de familie was vol lof over het ziekenhuis. Op één punt na. Waarom mocht de baby niet bij de moeder op de IC komen, al was het maar voor heel even? Dat zou een cruciaal extra zetje zijn om te vechten voor haar leven. Maar dat kon niet. Regels bleken regels.
Speelkamer
En zo hebben Brooks en Watson talloze voorbeelden. Wat te denken van de speelkamer in het ziekenhuis die ‘s avonds en in het weekend gesloten is? Spelen kinderen alleen van negen tot vijf? Er zijn ziekenhuizen waar patiënten bij opname hun eigen medicijnen moeten inleveren. En Amelia Brooks maakte het mee dat een vrouw door slechte overdracht in coma raakte door te veel insuline. De familie, die eerst niet wist dat ze verplaatst was, stond huilend voor de deur van de afdeling te wachten. Ze konden niet bij haar. Het bezoekuur zou pas over tien minuten beginnen.
Onzinregels
De onzinregels sluipen er vaak in omdat er te veel vanuit werkprocessen wordt gedacht en niet vanuit de patiënt. Ze vallen het personeel en bestuurders vaak niet meer op omdat die de tijd niet nemen om ze te heroverwegen. “Iedereen is druk, maar niet per se met het toevoegen van waarde voor de patiënt”, concludeert Brooks. “Je moet je iedere keer afvragen: is dit wel de juiste regel voor deze situatie?”
“Het verhaal van mevrouw Dowd en haar kindje is niet uniek”, zegt Amber Watson. “Dat was de reden om de IHI Leadership Alliance te starten. We bedachten toen om zorgmedewerkers te vragen: als je één regel kon breken, welke zou dat zijn en waarom?” Dat gebeurde in een week in januari 2016. Daar deden 24 organisaties aan mee. Er werden 375 ‘onzinregels’ gevonden! Een tweede week werd in maart 2017 in Europa georganiseerd. Daar deden tien organisaties mee en er werden 550 regels gevonden. Ergens in 2018 willen ze een wereldwijde actieweek houden.
De IHI-medewerksters geven tijdens hun presentatie aansprekende voorbeelden hoe je die regels kunt verzamelen tijdens een actieweek, zoals een ziekenhuis in Oost-Londen dat een videobooth neerzette waarin zorgmedewerkers zelf een filmpje konden opnemen met maskers voor van de gezichten van de raad van bestuur.
Maskers
De hoeveelheden verzamelde regels zeggen overigens niets over de organisatie van de zorgstelsels aan weerskanten van de oceaan, zo benadrukken Brooks en Watson. En dat blijkt ook uit de reacties in de RAI. Of het nou een bestuurder van een groot ziekenhuis in Melbourne is of een medewerker van een ambulancedienst in Edinburgh, mensen lopen wereldwijd tegen dezelfde barrières op. Ze zijn te verdelen in vijf hoofdthema’s, leggen Brooks en Watson uit. Dat zijn: beleid en regelgeving, patiënt- en familie-ervaringen, workflow en processen, ervaringen van staf en personeel en cultuur en mindset.
Schrappen
De volgende stap is, zoals Watson het zo mooi noemt, van ‘collection to action’. Eigenlijk kun je drie dingen doen met de gevonden regels: schrappen, veranderen of heroverwegen en in stand houden. “Maar wat je ook doet, je moet het samen doen”, besluit Amelia Brooks de IHI-presentatie. “Alleen in dialoog maak je betere regels. Dat betekent voor managementteams of bestuurders dat ze niet alleen maar moeten zenden, maar ook luisteren. Onze beweging, die we stapje voor stapje uitbreiden, draagt daar hopelijk een steentje aan bij.”
