Vier keer per dag voor een maand lang moest er antibiotica geïnjecteerd worden bij de patiënt. “Dat legt te veel druk op de thuiszorg. Daarnaast was er geen alternatief qua antibioticum”, aldus verpleegkundig specialist Koen van Hees. Verschillende opties passeerden de revue, zoals opgenomen worden in een andere zorginstelling. Maar de patiënt was vastbesloten zijn behandeling thuis te vervolgen.
Emancipatie
Daarom kwam de patiënt met het idee om mee te kijken hoe het middel bij hem werd toegediend. Naderhand besloot hij dit zelf te willen leren. Een week lang oefende hij op de afdeling met stompe naalden en lege spuiten. Samen met verpleegkundigen doorliep hij een speciaal ontworpen stappenplan. Als afsluiter ging hij op examen, waar hij alle do’s en dont’s van het injecteren kon oplepelen.
Zo kon de vurige wens van de patiënt om naar huis te gaan in vervulling worden gebracht. De thuiszorg kwam twee keer per dag langs om te controleren of de overgang uit het ziekenhuis soepel verliep. Maar op dag twee bleek dit al niet meer nodig te zijn, aldus het ETZ.
Nieuw experiment
Hoewel de zorgverleners buiten hun comfort zone gingen, kijken ze tevreden terug op het behandeltraject. “Dit heeft ons als afdeling bewust gemaakt hoe we echt kunnen aansluiten op de wensen van de patiënt”, vertelt teamleider vaatchirurgie Yara Bell. Haar advies na deze ervaring? “Durf van de geijkte paden af te stappen. Naast een goede oplossing voor de patiënt hebben we ook een bed vrijgespeeld in het ziekenhuis én nieuwe hulpmiddelen ontdekt voor zelftoediening. Misschien is dit treffende voorbeeld van gepaste zorg wel de toekomst.”
