Die echo is in veel gevallen helemaal niet nodig, aldus Dreuning. “In de meeste gevallen kun je met het blote oog zien dat het een liesbreuk is.”
Dreuning deed maar liefst veertien onderzoeken tijdens haar promotietraject. Terwijl de meeste promovendi klaar zijn na vier, misschien vijf deelonderzoeken en wetenschappelijke publicaties. Dreuning: “Ik werkte samen met een zeer enthousiast promotieteam. We hebben veel tegelijkertijd in gang gezet en het verliep soepel.”
One stop shop
Zo heeft Dreuning het aantal ziekenhuisbezoeken van drie teruggebracht naar één: een ‘one stop shop’. Kinderen die vanuit de huisarts worden doorverwezen naar het ziekenhuis vanwege verdenking op een liesbreuk krijgen bij het Amsterdam UMC alle drie de afspraken achtereenvolgend op één dag gepland, in plaats van drie losse afspraken op drie verschillende dagen. In de ochtend ontmoeten ze eerst de chirurg voor een lichamelijk onderzoek, daarna de anesthesist voor een screening waarna ze gelijk worden voorbereid op de operatie, die diezelfde dag nog gedaan wordt door de chirurg die ze die ochtend op de polikliniek hebben gezien. Dreuning: “Dit leidt tot efficiëntere zorg en een hogere tevredenheid van ouders. Kinderen hoeven hierdoor ook minder school te missen.”
Voorbereiding
Ook de voorbereiding heeft Dreuning verbeterd. “De meeste patiënten zijn tussen de 0 en 10 jaar oud. Voor elke leeftijdsgroep hebben we een ander product ontwikkeld. We hebben voor de jongste kinderen een kleurplaat en een striptekening gemaakt. Verder hebben we in samenwerking met Stichting Hoi Dokter de app ‘Dag Liesbreuk’ ontwikkeld, waar kinderen in een geanimeerde omgeving de opname en operatie kunnen doorlopen. Tot slot hebben we voor de oudere kinderen en ouders nog twee informatiefilmpjes gemaakt. Zo weten ze beter wat hen te wachten staat en wat ze voor, tijdens en na de operatie wel en niet mogen.”
Ontspannen
Een kleurplaat maken is vrij eenvoudig, maar heeft groot effect. “Verpleegkundigen op het dagcentrum vroegen me: wat heb je met die kinderen gedaan? Ze zijn zo relaxed en veel minder bang. Ze zijn ontspannen”, vertelt Dreuning.
Kijkoperatie
Ten slotte heeft Dreuning ook de operatietechniek verbeterd. In plaats van een snee in de lies, wordt de operatie nu uitgevoerd met behulp van een camera die onder de navel wordt ingebracht. Dreuning heeft deze techniek overigens niet zelf bedacht. “Was het maar waar! De techniek is door een Poolse chirurg bedacht. Met een team van Amsterdamse kinderchirurgen zijn wij naar Wroclaw (Polen) geweest om de techniek te leren, waarna wij deze in het Amsterdam UMC hebben geïmplementeerd.”
Opleiding
Na haar promotie startte Dreuning de opleiding tot chirurg. Tijdens haar promotieonderzoek heeft ze al een paar operaties mee mogen maken, “maar nu mag ik eindelijk zelf gaan opereren. Ik kan haast niet wachten!”
