Tussen ziekenhuizen en verpleeghuizen zijn ketenafspraken gemaakt en vastgelegd, waardoor voor kwetsbare ouderen sneller duidelijk is waar de zorg en behandeling plaatsvindt.
Uitvinding
“De observatiebedden zijn echt een uitvinding. Als een patiënt in het ziekenhuis ligt, is het soms erg lastig de juiste vervolgplek in te schatten. Een patiënt krijgt dan soms te weinig zorg of behandeling of moet zelfs nogmaals verhuizen. Door de observatiebedden zijn wij in staat in een rustige omgeving de cliënt te observeren en hebben we voldoende tijd. Een indicatiestelling duurt gemiddeld tien dagen”, aldus specialist ouderengeneeskunde Norbert Hendriks van ZZG Herstelcentrum.”
Meeke van Rens, specialist ouderengeneeskunde van Kalorama vult aan: “Nu kan ik de revalidatie-indicatie bij ons in huis stellen en hoeven patiënten niet meer terug naar de geriater in het ziekenhuis. Dat betekent minder belasting voor de patiënt, minder regeldruk én minder kosten. Bovendien kijken we niet alleen naar medische zaken, maar ook naar de sociale situatie en de belasting van de mantelzorgers.”
Minder druk op de keten
Niet alleen voor de ouderen en hun omgeving zijn de observatiebedden een uitkomst, ook de hele zorgketen verbetert. Landelijk leidt de stagnatie in de doorstroom van de zorgketen al langer tot problemen. Veel ouderen verblijven onnodig lang in het ziekenhuis.
“Nu de indicatie gesteld wordt in het observatiebed, zien we dat de uitstroom van patiënten uit het ziekenhuis is verbeterd. Dat is prettig voor de patiënten en het scheelt ook nog onnodige zorgkosten. Bovendien vermindert het de druk op de spoedeisende hulp omdat ouderen hier niet meer hoeven komen voor de indicatiestelling vanuit de thuissituatie”, zegt Monique Royen, manager CWZ.
